Jan Paweł II był człowiekiem, który bardzo kochał dzieci. Ich los nie był mu obojętny. Na spotkaniu z najmłodszymi w programie „Ziarno”, dzieci zadały Papieżowi pytanie, którą owieczkę wybiera dla siebie: białą czy czarną? Wtedy Ojciec Święty odpowiedział, że po co ma wybierać, bierze obie, bo bardzo mu się podobają. Był człowiekiem, który wszystkich traktował jednakowo, okazując każdemu szacunek. Stał się najlepszym przyjacielem młodzieży. Miał ogromne poczucie humoru.
„Choć było już bardzo późno, nikt nie chciał rozstawać się z Papieżem. Zaczęły się przekomarzania:
-Zostań z nami! - krzyczeli młodzi.
-Tacyście mądrzy, a gdzie byliście 16 października ubiegłego roku? A zresztą, Rzymu do Krakowa nie przeniosę, bo już tacy byli i źle na tym wyszli.
-Przyjedź jeszcze raz, przyjedź jeszcze raz! - odpowiadali.
-Wszystko się zgadza, ale pozwólcie mi najpierw odjechać...”.
Jan Paweł II był człowiekiem wielkiego formatu, Sługą Jezusa Chrystusa i Maryi, Nauczycielem serc ludzkich, Orędownikiem pokoju, Przyjacielem dzieci i młodzieży, Bratem dla samotnych i chorych.
Opracowali: Katarzyna Nowakowska i Włodzimierz Walczyński.